Όχι, δεν πρόκειται για φάρσα, αλλά για τη νέα πρόταση ψαροφαγίας στο κέντρο της Αθήνας
Στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, αυτές της μέρες, άνοιξε ένα νέο στέκι για αυτούς που αγαπούν τα θαλασσινά και όχι μόνο . Πιο συγκεκριμένα, στην οδό Αθηναΐδος, στον αριθμό 3, άρχισε να λειτουργεί το μαγαζί “Ζήσης- Ψαράκι στο χωνάκι”.
Ο Εγγονός Ζήσης Παπαζήσης, που κληρονόμησε από τον παππού το πάθος για τη θάλασσα και τα ψαρικά, σερβίρει το φρέσκο ψαράκι στο χάρτινο χωνάκι του. Ψαράκια και θαλασσινά, γαύρος, αθερίνα, μαρίδα, γαριδούλα, όλα αυτά σας περιμένουν στο χωνάκι, αλλά βεβαίως και στο τραπέζι.
Πίσω από την γαστριμαργική παράδοση της οικογένειας, υπάρχει και μια ιστορία με δυο εκδοχές, που την αφηγούνται τα εγγόνια του και τη διαβάζουν τώρα οι θαμώνες στο σουπλά: Ο παππούς ο Ζήσης, Βολιώτης, μερακλής και μπεσαλής, μαζί με τη γιαγιά Ουρανία ζούσαν και μεγαλουργούσαν στον Βόλο, πίσω απ’ την ψαραγορά.
Με τη μαγειρική τους τέχνη είχαν μετατρέψει το τραπέζι της αυλής, στην οδό Βελισσαρίου, σε χώρο γαστρονομικής συνάντησης περαστικών και όχι μόνο. Αυτό που σερβίρανε καθημερινά ήταν γαύρος, μαριδούλα, αθερίνα, αλλά και τσιπούρα πελαγίσια, μπαρμπούνια, χταποδάκι, θράψαλο, δηλαδή όλα τα καλά της θάλασσας.
Απαραίτητο συμπλήρωμα; Εκλεκτό τσίπουρο και καλοκουρδισμένες κιθάρες για τις ιδιαίτερες στιγμές. Η πρώτη εκδοχή για το πώς άρχισε αυτή η ιστορία λέει ότι συγγενείς, γείτονες και φίλοι, εκστασιασμένοι από τα νόστιμα του παππού Ζήση και της γιαγιάς Ουρανίας, έσκιζαν, όταν ο Ζήσης κοιτούσε αλλού, κομμάτια από τη λαδόκολλα, τύλιγαν το ψαράκι τους σε αυτά και... έφευγαν με ψαράκι στο χωνάκι για το σπίτι!
Η δεύτερη και πιο ρηξικέλευθη έχει να κάνει με τον ...στόλο. Καθώς τη δεκαετία του 50, οι ναυτονόμοι δεν αστειεύονταν, οι εξοδούχοι ναύτες του πολεμικού ναυτικού, ζητούσαν από τον παππού Ζήση να τους “πακετάρει” τα ψαράκια στο καπέλο, συνθηματικά αποκαλούμενο και “χωνάκι”, για να τα περάσουν μετά στο πλοίο και να συνεχίσουν το τσιμπούσι εν πλώ. Όποια όμως και από τις δύο εκδοχές και αν… δικαιωθεί ιστορικά, ένα είναι σίγουρο: ότι το ψαράκι στο χωνάκι καθιερώθηκε ως οικογενειακή αξία και τώρα μεταφέρεται στο κέντρο της Αθήνας για μια δεύτερη ευκαιρία.
Κείμενο / Φωτογραφίες: Στέφανος Καστρινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου